Δημοσίευση θανάτου

Κείμενο

Παίρνει τηλέφωνο ένας Εβραίος στην τοπική εφημερίδα για να κανονίσει τα σχετικά με την δημοσίευση του θανάτου της γυναίκας του. - Ναι, γεια σας θα ήθελα να σας δώσω να δημοσιεύσετε ένα κείμενο σχετικά με τον θάνατο της γυναίκας μου.... - Ξέρετε κύριε η χρέωση είναι με την λέξη, η οποία στοιχίζει 5 ευρώ η μία. - Χμμμμ, τότε γράψτε... Ρεβέκκα πέθανε. - Ξέρετε κύριε, δεν μπορείτε να βάλετε τόσο μικρό κείμενο, το ελάχιστο είναι πέντε λέξεις. Το σκέφτεται λίγο ο Εβραίος και του λέει: - Βάλτε τότε... Ρεβέκκα πέθανε πωλείται Fiat Punto.

Σχόλια

Α) Δομικά & Γλωσσικά στοιχεία

Στο παρόν ανέκδοτο αφηγηματικού τύπου το χιούμορ προκαλείται από τη χιουμοριστική φράση (jab line) "Ρεβάκκα πέθανε", καθώς και από την ατάκα (punch line) του ανεκδότου (Ρεβέκκα πέθανε πωλείται Fiat Punto.), που ολοκληρώνει το ανέκδοτο και οδηγεί στην επανερμηνεία του.

Β) Πολιτισμικές & Διακειμενικές αναφορές

Το χιούμορ πηγάζει από την ανατροπή μιας σειράς προσδοκιών. Συγκεκριμένα, ο Εβραίος πρωταγωνιστής του ανεκδότου, αφού ενημερώνεται για τη χρέωση κάθε λέξης του κειμένου προς δημοσίευση για το θάνατο της συζύγου του, ζητά να γραφτούν μόνο δύο λέξεις (Ρεβέκκα πέθανε), προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα. Στο συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, η συγκεκριμένη φράση ανατρέπει την προσδοκία μας σύμφωνα με την οποία θα αναμενόταν να συμπεριληφθούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τόπο και το χρόνο διεξαγωγής της κηδείας στο κείμενο. Η παραπάνω φράση δε συμβαδίζει με αυτό που θεωρείται αναμενόμενο και έτσι προκαλεί χιούμορ. Ακόμη, χιούμορ προκαλείται και από την ατάκα του ανεκδότου (Ρεβέκκα πέθανε πωλείται Fiat Punto.). Η συγκεκριμένη φράση προκαλεί την ανατροπή των προσδοκιών μας, καθώς θα ανέμενε κανείς/καμία να γραφτούν λέξεις σχετικές με το θάνατο της συζύγου του Εβραίου και όχι με την πώληση αυτοκινήτου. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο Εβραίος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το δυσάρεστο γεγονός της απώλειας της συζύγου του για να κερδίσει χρήματα.

Γ) Ιδεολογία & Κριτική ανάγνωση

Μέσω των παραπάνω συνθηκών της ιστορίας, το παρόν ανέκδοτο στιγματίζει την εθνοτικη ομάδα των Εβραίων ως φιλάργυρων και διαιωνίζει την αρνητική στάση απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Διά της στοχοποίησης του συγκεκριμένου Εβραίου στιγματίζονται όλα τα μέλη της συγκεκριμένης εθνοτικής κατηγορίας, τα οποία αντιμετωπίζονται με καχυποψία, όταν επιχειρούν να ενταχθούν στο κυρίαρχο κοινωνικό πλαίσιο. Έτσι, ανέκδοτα όπως αυτό, τα οποία συνδέουν στερεοτυπικά και ουσιοκρατικά την εθνοτική ομάδα των Εβραίων με το χαρακτηριστικό της φιλαργυρίας και της επιθυμίας απόκτησης χρημάτων με κάθε αθέμιτο μέσο, συντελλούν στη διάδοση του αντισημιτισμού και της απομόνωσης της συγκεκριμένης φυλετικής ομάδας, αναπαράγοντας παράλληλα τον κυρίαρχο Λόγο περί εθνικής ομοιογένειας.