Κατά τις έντεκα

Κείμενο

Είναι ο Γιωργάκης, ο οποίος όμως έχει ένα πρόβλημα εκ γενετής: δεν έχει αρχίδια. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει καθόλου να σπουδάσει, να κάνει μεταπτυχιακό και να γίνει ένας πολύ καλός επιστήμονας. Οπότε αποφασίζει αφού τελείωσε τις σπουδές του να πάει για να πιάσει μια καλή δουλειά. Πάει λοιπόν σε ένα γραφείο και κλείνει ραντεβού για interview. Οπότε ο διευθυντής της εταιρείας, αφού βλέπει τα χαρτιά του και ενθουσιάζεται τον ρωτάει: - Προβλήματα ανατομίας δεν έχεις, έτσι; Ο Κωστάκης δίστασε στην αρχή, αλλά τελικά αποφάσισε να του πει την αλήθεια: - Ξέρετε, δεν έχω αρχίδια. Ο διευθυντής αμέσως άλλαξε στάση και του είπε: - Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορώ να σε προσλάβω. Σε αυτή τη δουλειά … πώς να σου το εξηγήσω τώρα … πρέπει να τα σέρνεις που λέμε… Και για να μην τα πολυλογώ, αυτό έγινε αρκετές φορές μέχρι που αποφάσισε να ζητήσει δουλειά από το δημόσιο. Πάει λοιπόν και ο διευθυντής και πάλι ήταν καταχαρούμενος από τα πτυχία του. Αλλά ο Κωστάκης δεν άντεξε και του είπε την αλήθεια: - Ξέρετε, δεν έχω αρχίδια. - Δεν πειράζει! Αυτό δεν μειώνει την αξία σου σαν επιστήμονα. Από αύριο πιάνεις δουλειά. - Και δεν πρέπει να … τα σέρνω; - Μα τι λές τώρα παιδί μου, τι βαρβαρότητες είναι αυτές, εδώ είμαστε σοβαρή υπηρεσία. - Πολύ ωραία! Τι ώρα να έρθω; - Ε, έλα κατά τις έντεκα. Παραξενεμένος ο Κωστάκης τον ρωτάει: - Κατά τις έντεκα; Γιατί κατά τις έντεκα κύριε διευθυντά; Όλοι στις οχτώ δεν έρχονται; - Ναι, στις οχτώ έρχονται όλοι. Αλλά μέχρι τις έντεκα που εμείς θα ξύνουμε τα αρχίδια μας εσύ τι θα κάνεις;

Σχόλια

Α) Δομικά & Γλωσσικά στοιχεία

Στο παρόν ανέκδοτο, χιούμορ προκαλεί η φράση "Ναι, στις οχτώ έρχονται όλοι. Αλλά μέχρι τις έντεκα που εμείς θα ξύνουμε τα αρχίδια μας εσύ τι θα κάνεις;", η οποία αποτελεί την ατάκα (punch line) του ανεκδότου, καθώς βρίσκεται στο τέλος του κειμένου και συντελεί στην επανερμηνεία του.

Β) Πολιτισμικές & Διακειμενικές αναφορές

Στο συγκεκριμένο πολιτισμικό πλαίσιο, το χιούμορ προκαλείται από την ανατροπή μιας σειράς προσδοκιών σχετικά με τους κανονισμούς εργασίας στο ελληνικό δημόσιο. Συγκεκριμένα, οι αναγνώστ(ρι)ες του ανεκδότου θα ανέμεναν ότι ο διευθυντής του δημόσιου φορέα, στον οποία ζήτησε να εργαστεί ο Γιωργάκης, θα ζητούσε από το νεοπροσληφθέντα υπάλληλο να παρουσιαστεί στο γραφείο του στις 8 π.μ., διότι αυτή την ώρα περίπου είθισται να ξεκινούν να δουλεύουν οι υπάλληλοι στο δημόσιο τομέα του ελληνικού κράτους. Ωστόσο, εξ απροσδοκήτου ο διευθυντής ζήτησε από το Γιωργάκη να εμφανιστεί στο γραφείο του στις 11 π.μ., γεγονός που προκάλεσε την απορία και την έκπληξη του δεύτερου. Ο λόγος για τον οποίο ο διευθυντής ενήργησε με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτεται στην ατάκα του ανεκδότου: λόγω της έλλειψης όρχεων ο Γιωργάκης δε θα είχε δουλειά να κάνει μέχρι τις 11 π.μ, καθότι μέχρι εκείνη την ώρα οι υπόλοιποι 'ξύνουν τα αρχίδια τους', δηλαδή τεμπελιάζουν. Η ασυμβατότητα αυτή που προκαλεί χιούμορ και γέλιο αντλεί μερικώς από την πολυσημία της λαϊκής λέξης 'αρχίδια', όταν αυτή εντάσσεται σε φράσεις, όπως η παραπάνω.

Γ) Ιδεολογία & Κριτική ανάγνωση

Διά της μη αναμενόμενης αυτής συνθήκης στοχοποιείται η δυσλειτουργία του ελληνικού δημοσίου και η οκνηρία των υπαλλήλων του. Το ανέκδοτο αυτό αναπαράγει έτσι το στερεότυπο ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι μεγάλος και ως εκ τούτου δυσλειτουργικός, καθότι απασχολεί περισσότερα από τα αναγκαία άτομα, τα οποία ελλείψει πολλών αρμοδιοτήτων και με δεδομένο ότι δεν ελέγχονται όπως οι εργαζόμενες/οι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι αργόσχολα και φυγόπονα. Η ιδεολογική αυτή παραδοχή απηχεί συγκεκριμένες πολιτικές πεποιθήσεις που συνδέονται με το νεοφιλελεύθερο σκεπτικό ότι πρέπει να περιστέλλονται οι κρατικές δαπάνες και να συρρικνώνεται ο δημόσιος τομέας προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα.