Κατηγορία:Χιούμορ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Humor Literacy
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Γραμμή 31: Γραμμή 31:
 
{| cellspacing="5px"
 
{| cellspacing="5px"
 
| style="border: 1px solid #6688AA; background-color:#ecf0f1; padding:1em;" class="plainlinks" width="75%" align="justify" |
 
| style="border: 1px solid #6688AA; background-color:#ecf0f1; padding:1em;" class="plainlinks" width="75%" align="justify" |
<div style="float:left;margin-left:0.8em;margin-right:0.5em">'''Από το λεξικό γλωσσολογικών όρων'''<ref> Δείτε το λήμμα [http://www.greek-language.gr/digitalResources/modern_greek/tools/lexica/glossology_edu/lemma.html?id=165 "Χιούμορ"] (συγγραφέας: Βίλλυ Τσάκωνα) </ref>
+
<div style="float:left;margin-left:0.8em;margin-right:0.5em">'''Στο λεξικό γλωσσολογικών όρων'''<ref> Δείτε το λήμμα [http://www.greek-language.gr/digitalResources/modern_greek/tools/lexica/glossology_edu/lemma.html?id=165 "Χιούμορ"] (συγγραφέας: Βίλλυ Τσάκωνα) </ref>
  +
* Σε ποιο σημείο ενός κειμένου εμφανίζεται το χιούμορ;
  +
Η ανατροπή σε κείμενα όπως τα ανέκδοτα εμφανίζεται κατά κανόνα στο τέλος τους, σε αυτό που ονομάζουμε ατάκα του ανεκδότου. Είναι όμως δυνατόν χιούμορ να έχουμε και πριν το τέλος ενός χιουμοριστικού κειμένου.
  +
* Ταυτίζεται το χιούμορ με το γέλιο;
  +
Συχνά στην κοινή αντίληψη το χιούμορ ταυτίζεται με το γέλιο, θεωρούμε δηλαδή ότι όπου εμφανίζεται γέλιο υπάρχει και χιούμορ – και το αντίστροφο. Έρευνες, ωστόσο, δείχνουν ότι το γέλιο έχει πολλές λειτουργίες και σημασίες στον λόγο και δεν συνδέεται αναγκαστικά με το χιούμορ.

Αναθεώρηση της 23:10, 26 Αυγούστου 2018

(Προσδι)ορίζοντας τον όρο χιούμορ

Ο προσδιορισμός του χιούμορ είναι αρκετά περίπλοκη και σύνθετη υπόθεση.

Το χιούμορ συχνά συλλαμβάνεται ως «εγγενές» χαρακτηριστικό των ατόμων, ως «σπάνια» ιδιότητα, η οποία χωρίζει τους ανθρώπους σε «έχοντες» και «μη έχοντες» χιούμορ.

Πολλές φορές στη συζήτηση προστίθεται το γέλιο, το οποίο συχνά ταυτίζεται με το χιούμορ (π.χ. Ο τύπος αυτός έχει πολύ γέλιο.)

Ο ορισμός του χιούμορ περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν επιχειρούνται διακρίσεις με συναφείς έννοιες όπως το αστείο, το κωμικό, το λογοπαίγνιο, η ειρωνεία, το πείραγμα, η σάτιρα και η παρωδία (βλ. Τσάκωνα 2013).

Πρωταρχικός στόχος της έρευνας του χιούμορ είναι ο κατά το δυνατόν σαφέστερος και πληρέστερος ορισμός του.

Επιστημονικοί κλάδοι, όπως η γλωσσολογία, η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία, η θεωρία της λογοτεχνίας, οι πολιτισμικές σπουδές, η φιλοσοφία και οι σπουδές στα ΜΜΕ, επιχειρούν χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους προσέγγισης να ορίσουν το χιούμορ, υπογραμμίζοντας τη δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Τελικά, για το χιούμορ διατυπώνονται ορισμοί και θέσεις που καλύπτουν διαφορετικές πτυχές του φαινομένου.

Η σύνθεσή τους, ωστόσο, είναι δυνατόν να διαφωτίσει σε μεγαλύτερο βαθμό και με μεγαλύτερη επάρκεια το φαινόμενο αυτό.

Η ασυμβατότητα και η απόλαυσή της

Το χιούμορ βασίζεται στην ασυμβατότητα (incongruity), δηλαδή στην αναντιστοιχία ανάμεσα σε αυτό που αναμένεται να συμβεί και σε αυτό που τελικά συμβαίνει (Αttardo 1994: 1-10). Σύμφωνα με τη θεωρία της ασυμβατότητας, απαραίτητη προϋπόθεση για να έχουμε χιούμορ είναι μια κατάσταση, ένα γεγονός ή μια ιδέα να έρχεται σε αντίθεση με όσα γνωρίζουμε για τον κόσμο που μας περιβάλλει, για την πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Η αντίθεση αυτή συχνά προκαλεί ανατροπή ή αλλιώς έκπληξη, αντίδραση η οποία αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του χιούμορ.


Στο πλαίσιο της θεωρίας της ασυμβατότητας, ένα κείμενο είναι χιουμοριστικό εφόσον πληροί δύο βασικές προϋποθέσεις:

  • πρώτον, είναι συμβατό, ολικώς ή μερικώς, με δύο διαφορετικά γνωσιακά σχήματα (scripts)
  • δεύτερον, τα δύο αυτά γνωσιακά σχήματα επικαλύπτονται ολικώς ή μερικώς μέσα στο συγκεκριμένο χιουμοριστικό κείμενο και βρίσκονται σε γνωσιακή αντίθεση (script οpposition) μεταξύ τους (βλ. επίσης Attardo 2001: 18-19).

Αναλυτικότερα, το χιούμορ συνδέεται άμεσα με την αντίληψη που σχηματίζουν οι αποδέκτες/τριες ενός κειμένου για τα νοήματά του βασιζόμενοι/ες στις γνώσεις και τις εμπειρίες που οι ίδιοι/ες έχουν για την πραγματικότητα. Έτσι, το χιουμοριστικό κείμενο ερμηνεύεται αρχικά με βάση ένα συγκεκριμένο γνωσιακό σχήμα, το οποίο στη συνέχεια ανατρέπεται από το δεύτερο που έρχεται στην επιφάνεια εξαιτίας κάποιου εκφωνήματος που έπεται. Το δεύτερο γνωσιακό σχήμα έχει κοινά στοιχεία με το πρώτο, αλλά ταυτόχρονα διαφέρει από αυτό ως προς ένα τουλάχιστον στοιχείο – εξ ου και η μεταξύ τους γνωσιακή αντίθεση. Ουσιαστικά, το χιούμορ αξιοποιεί τη γνώση υποβάθρου (background knowledge) που ο/η παραγωγός του κειμένου διαθέτει και προϋποθέτει για τον/την αποδέκτη/τρια, αρχικά επιβεβαιώνοντάς την και στη συνέχεια ανατρέποντάς την.

  1. Δείτε το λήμμα "Χιούμορ" (συγγραφέας: Βίλλυ Τσάκωνα)

Σελίδες στην κατηγορία «Χιούμορ»

Αυτή η κατηγορία περιέχει τις ακόλουθες 90 σελίδες, από 90 συνολικά.