Κήρυξη πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
VSal (συζήτηση | συνεισφορές) (Νέα σελίδα με '==Κείμενο== {| cellspacing="5px" | style="border: 1px solid #6688AA; background-color:snow; padding:1em;" class="plainlinks" width="75%" align="justify" | Ο π...') |
VTsam (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 53: | Γραμμή 53: | ||
[[Κατηγορία: Χιούμορ]] |
[[Κατηγορία: Χιούμορ]] |
||
[[Κατηγορία: Χιούμορ και Ιδεολογίες]] |
[[Κατηγορία: Χιούμορ και Ιδεολογίες]] |
||
− | [[Κατηγορία: Εθνικότητα]] |
+ | [[Κατηγορία: Εθνικότητα και Καταγωγή]] |
[[Κατηγορία: Πολιτικές πεποιθήσεις]] |
[[Κατηγορία: Πολιτικές πεποιθήσεις]] |
Αναθεώρηση της 20:04, 24 Απριλίου 2018
Κείμενο
Ο πλανητάρχης καθόταν στο γραφείο του κι ετοίμαζε το διάγγελμά του προς το λαό της FYROM, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. -Εμπρός; -Κύριε Μπους, εσείς; Ακούστηκε στην άλλη άκρη της γραμμής μια φωνή με περίεργη προφορά. Εγώ είμαι ο Γιωρίκας και σας παίρνω να σας πω ότι σας κηρύσσουμε τον πόλεμο! -Και πολύ καλά κάνεις που τηλεφώνησες να μου το πεις, απαντά ο Μπους. Για πες μου, Γιωρίκα, πόσο μεγάλος είναι ο στρατός σου; -Αυτή τη στιγμή, λέει ο Γιωρίκας καθώς κάνει τη σούμα στο μυαλό του, εγώ, ο ξάδερφός μου ο Κωστίκας, ο κουμπάρος μου, ο γείτονάς μου, ο Αλεξίκας, και η ομάδα του ταβλιού από το καφενείο - οκτώ, συνολικά. Ο George αναστενάζει. -Οφείλω, Γιωρίκα, να σου πω ότι έχω δέκα εκατομμύρια ετοιμοπόλεμους άνδρες που με μια κουβέντα μου είναι διατεθειμένοι να δώσουν τη ζωή τους. -Αλήθεια; Θα σας ξαναπάρω, λέει ο Γιωρίκας και κλείνει. Δεν πέρασαν 24 ώρες και ο Γιωρίκας ξανατηλεφωνεί. -Κύριε Μπους, λέει, η κήρυξη πολέμου εξακολουθεί να ισχύει. Τώρα μαζέψαμε και κάποιον εξοπλισμό... -Τι εξοπλισμό μαζέψατε, Γιωρίκα; -Δύο αλωνιστικές, μια μπουλντόζα και το τρακτέρ του μπατζανάκη μου. Για άλλη μια φορά, ο Μπους δεν αντέχει να μην αναστενάξει. -Γιωρίκα, θα πρέπει να σου πω ότι έχω 160.000 τανκς, 140.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και από χτες που μιλήσαμε ο στρατός μου αυξήθηκε στο 10,5 εκατομμύρια. -Διάβολε, λέει ο Γιωρίκας, τι να πω τώρα; Θα σας ξαναπάρω. Και κλείνει το τηλέφωνο. Αλλά δυο μέρες αργότερα, να τον πάλι. -Κύριε Μπους, παραμένει η κήρυξη πολέμου. Αυτή τη φορά αποκτήσαμε εναέριες δυνάμεις. Έχουμε τώρα και το ψεκαστικό του κοινοτάρχη, του βάλαμε και καραμπίνες επάνω. Α, ναι, μαζί μας είναι τώρα και η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού. Εντυπωσιασμένος από την κλιμάκωση, ο Μπους μένει σκεπτικός για δευτερόλεπτα, βγάζει άλλον ένα στεναγμό και λέει: -Γιωρίκα, δεν μπορώ να σου κρύψω ότι έχω 100.000 βομβαρδιστικά,200.000 Στελθ, και οι βάσεις μας προστατεύονται από βλήματα εδάφους-αέρος. Και κάτι άλλο: από προχθές που μιλήσαμε, ο στρατός μου αυξήθηκε κατά άλλα δύο εκατομμύρια. -Βρε ..., βρίζει ο Γιωρίκας. Θα ξαναπάρω, λέει, και κλείνει το τηλέφωνο. Δεν πέρασε πολλή ώρα και ξαναπαίρνει τηλέφωνο. -Κύριε Μπους, δυστυχώς πρέπει να σας ανακοινώσω ότι αποσύραμε την κήρυξη πολέμου. -Τι λες, Γιωρίκα, πολύ με στεναχωρείς. Γιατί, βρε παιδί μου; Τι έγινε κι αλλάξατε γνώμη; -Να σας πω, απαντά ο Γιωρίκας, κάτσαμε και το κουβεντιάσαμε και είδαμε ότι δεν μπορούμε να θρέψουμε τόσα εκατομμύρια αιχμάλωτους. |